Eén maand zonder smartphone (of gsm): vier geleerde lessen!

Oké, ik moet bekennen dat er geen groot ideologisch geschil aan de grondslag van dit experiment lag, wel een kapotte smartphone die in reparatie moest en total loss verklaard werd. Eén week werden er twee, een halve maand werd een hele maand. Ik geef jullie vier lessen mee die ik leerde door een smartphone vrij (en gsm vrij) leven in het algemeen.

1. Meer tijd voor verveling en verwondering
   Veel auteurs (o.a. Dirk de Wachter (Borderline Times)) pleiten voor verveling. In vormingen met ouders pleiten we ook altijd voor verveling als een belangrijk creatieve dynamiek. Door het smartphone vrij leven merkte ik dat ik tijdens kleine momentjes (vb. wachten in de frituur, op het perron, in de wachtzaal bij de dokter) niet standaard naar mijn smartphone kon grijpen.  Momenten waar ik anders zeker mijn Twitter zou afschuimen, leidden tot een moment voor verwondering. Meer aandacht voor de dingen rondom me, een gevoel van scherper waarnemen. (Dit leidde tot les nummer twee)
2. Meer contact met anderen
   Minder gefocust te zijn op het schermpje leidde ook tot meer spontane kleine ontmoetingen met anderen. Het is natuurlijk gemakkelijker om iemand aan te spreken die niet met iets anders bezig is. Zo kwam er spontaan een gesprek op gang met een mede-wachtende aan de appelpers waar ik onze jaarlijkse oogst liet omtoveren in heerlijk sap.
3. Enkele dingen die ik miste: gps, podcasts, agenda, WhatsApp groepsgesprekken… 
   Ik moet bekennen: er zijn enkele toepassingen die ik mistte zoals het luisteren naar mijn vaste podcasts, een gps of (gedeelde) agenda.  De eerlijkheid gebiedt me te vertellen dat ik hiervoor – in mijn smartphone vrije periode – vaak mijn iPad inschakelde. Voornamelijk deze functies, aangevuld met een fototoestel, deden me besluiten om dit weekend toch een nieuwe ‘slimme’ telefoon aan te kopen.
4. Onze relatiestatus: ‘Het is ingewikkeld’
   Als ik mijn relatiestatus met mijn smartphone bekijk zou Facebook zeggen ‘het is ingewikkeld’. Aan de ene kant zie en ervaar ik uiteraard alle voordelen (zie punt 3) die dit toestel met zich meebrengt. Bijvoorbeeld het gemakkelijk een foto kunnen nemen van een spontaan mooi moment met mijn twee maanden oude dochter. Aan de andere kant merk ik ook dat ik (we) zo vaak uit een automatische reflex naar dit toestel grijpen. En we worden hiervoor ook nog beloond. Onze hersenen worden continu verwend met nieuwe prikkels (foto’s, nieuws, pop-ups,..). Als ik één ding uit dit experiment leerde is dat ik sommige functies mis, maar toch bewuster gebruik wil maken van deze prachtige technologie.

Niet toevallig las ik deze week een artikel op de website van de NRC (je kan het hier lezen). Hierin werd beschreven hoe in een onderzoek acht personen gevraagd werden om smartphone vrij te leven. Ze moesten hun bevindingen noteren. Twee personen haakten af.

Dit weekend wordt normaal mijn nieuwe smartphone geleverd.
Ik hou jullie op de hoogte!